Van Opgrimbie tot De Panne over Malle

Op 25 juni 2011

Niet dat er geen moeite was gedaan. Op het elektronisch informatiebord van de gemeente stond netjes in rode letters te glimmen dat de pas opgerichte N-VA-afdeling Malle een ontmoetingsavond hield waarop alle inwoners waren uitgenodigd. Het zaaltje van café De Valk was aangekleed met een Vlaamse Leeuw die dienst deed als tafellaken waarop al snel enkele glazen bier hun plaats kregen. De bedoeling was om na vier maanden werking na te gaan wat de N-VA in Malle, het vroegere Westmalle, al voor elkaar had gekregen en om mensen te zoeken die mee aan de kar willen trekken. Maar de opkomst donderdagavond was mager. Slechts een twintigtal Mallenaars hadden de weg naar de N-VA-avond gevonden, het bijna voltallige plaatselijke N-VA-bestuur inbegrepen.

SKINHEAD-ALLURES

Er waren wat familieleden en vrienden opgetrommeld, er was een Mallenaar met skinhead-allures – camouflagebroek, combat boots en een T-shirt met daarop ‘Voor Volk en Vlaanderenland’ inbegrepen. En ja, er kwam ook een onbekende, vergrijsde man binnengestruind die ‘eens kwam zien’ hoe het zat met de plaatselijke, pas opgerichte N-VA-afdeling. Het valt niet altijd mee om een lokale afdeling van een politieke partij op te richten, ook al heet die partij N-VA en heeft ze bij de jongste federale verkiezingen in 2010 meer dat 30 procent gescoord in het kanton Brecht, waartoe Malle behoort. Maar als het de partij menens is met haar ambitie om haar eclatante succes van 2010 over te doen bij de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2012, heeft ze geen andere keuze dan de blinde vlekken in haar werking zo snel mogelijk weg te werken. En dus stampt de partij overal in sneltempo lokale afdelingen uit de grond, soms uit het niets, soms door het splitsen van koepelafdelingen voor verscheidene gemeenten. Of het in Malle zal lukken zegt plaatselijk voorzitter Wouter Patho, de medewerker van Europees parlementslid Frieda Brepoels (N-VA) nog niet te weten. ‘We mogen niet te veel afgaan op de uitslag van de federale verkiezingen’, vreest hij. ‘Gemeenteraadsverkiezingen zijn iets helemaal anders. Een aantal plaatselijke figuren gaat hier al jaren mee. We zitten hier ook ‘op de buiten’, tussen de bezadigde, brave Kempenaar.’ ‘Toch heb ik wel het gevoel dat de N-VA hier zou kunnen aanslaan. Onze ambitie is om op termijn te kunnen meespelen in de gemeentepolitiek van Malle. Maar of we de mensen nu al meekrijgen – we bestaan amper vier maanden – dat is vandaag voor mij een raadsel.’ Bij de N-VA hebben ze nochtans een goed gevoel bij de operatie om zo snel mogelijk voet aan de grond te krijgen in de gemeentepolitiek. Een kleine 250 gemeenten hebben nu al hun eigen afdeling, in de provincie Antwerpen zijn de blinde vlekken zelfs bijna verdwenen. Fons Duchateau, die bij de N-VA verantwoordelijk is voor het opstarten van de nieuwe afdelingen, denkt dat het aantal nog zal stijgen. ‘Ons streefdoel is om bij de gemeenteraadsverkiezingen negentig procent van de Vlamingen te bereiken met een eigen afdeling’, zegt hij. ‘En dat lijkt te lukken. We moeten niet voortdurend op zoek gaan naar geïnteresseerden, de mensen melden zich ook spontaan. Ons ledental overschrijdt volgende week waarschijnlijk al de grens van de 20.000.’

KARTELS

Al die nieuwe afdelingen komen straks voor de vraag te staan of ze alleen dan wel in kartel met CD&V naar de kiezer trekken. De partij drong er deze week in een communiqué op aan dat de plaatselijke afdelingen zich zoveel mogelijk apart aan de kiezer moeten presenteren. De discussie is daarmee van start gegaan. Ondanks de partij-instructies wijst de N-VA Leuven bijvoorbeeld een nieuw kartel met CD&V niet meteen af, al dreigt de onderhandeling over de plaatsen op de lijst erg moeilijk te worden. In Malle, waar er bij de vorige lokale verkiezingen in 2006 eveneens een kartel was, maar geen enkele N-VA’er verkozen raakte, zijn ze er nog niet uit. ‘We sluiten niets uit’, zegt Patho, ‘omdat we zo klein zijn, is het misschien geen slecht idee om een kartel te sluiten.’ Toch overheerst de twijfel.Net het feit dat de nieuwe NVA-afdelingen nog zo klein zijn, kan een argument zijn om geen kartel te sluiten. ‘Als we uitgaan van de sterkte van de merknaam N-VA weet ik niet of het wel zin heeft om een kartel te sluiten. Ik weet niet of we dan nog kunnen rekenen op die meerwaarde. Het zou wel eens kunnen dat we dan onze naam koppelen aan een lijst, maar er geen voordeel uit halen.’

STATISTIEKEN

Volgens provinciaal bewegingsverantwoordelijke Maarten Vanderhenst mag de afdeling Malle zich ook niet laten afschrikken door de magere opkomst. ‘Dit is maar het begin. In Wuustwezel zijn ze niet zo lang geleden ook zo begonnen, met een beperkte groep. Ze hadden aanvankelijk twintig leden, het zijn er intussen al zestig geworden’, zegt hij. ‘Dat bewijst dat de N-VA hier wel degelijk leeft.’ Het bewijs werd ook in Malle geleverd, met zeven nieuwe leden na afloop van de ontmoetingsavond. ‘Dat is goed voor de statistieken.’

Hoe waardevol vond je dit artikel?

Geef hier je persoonlijke score in
De gemiddelde score is